Ne schönne Ovend wönsch isch üsch allemool zesaame
hü hann isch waal nett vööl Ziit, isch bee we futt enaame.
Van derr 6. Dez. ah benn isch jede Daach ongerwächs va ove eraaf,
su jett nennt me bej üsch Oktav.
Su opp derr Weisch hej no üsch henn,
doo fällt änge datt en oder angert enn.
Doo han isch eh su vörr misch jedaat:
wii hant se frööjer de Famelije satt jemaat?
Vööl vaje Rüetsche jenge enn hönn Läve,
oppe Rüetsche oder eh Ooche wäve.
De Wäsch övver hauwe se eh Ooche Quateer,
dess samsdaachs koome se da weer.
Die oppe Rüetsche an de Katzaue bläve,
die jenge bej Schröder, Mockel oder Joppse wäve.
De Modder versorschde Huus on Kengder,
on nevvebej de Kööj on der Rengder.
Datt worr halt frööjer ehsu, me kann ett hü koom verstu:e,
wii jesaat, isch han wennisch Ziit, isch moß jezz ju:e.
Halt, datt moß isch jrad noch nenne:
ett joof och welsche dii verdende ett Jeld mett „penne“.
Wä hauw att Jeld vörr nöj Schoh zu berappe,
da lees me se i:eder flecke on lappe.
Övver Schustere bruch me sisch oppe Rüetsche nett ze beklare,
opp vööl Platsche ku:et me Schoh vörr zu reparere drare.
Bej Hosse Luwii, Matti:ens Alwiis, Hosse Hermann on Paulaz (Kringse) Willsche wo:ede se me jefleckt,
vörr nöj Schoh wo:ed me no Stoffelze Alwiis, Tü:ene Matti:ens (Pitt),
Plume Karl oder Schess (Reinartze) Jupp jescheckt.
Tü:ene Pitt on Plume Karl foore mett de Schoh övver Langkt,
die worre ije janz Monscher Langkt bekangkt.
Die mi:ezte hauwe nevvebej noch jett Vi:e,
wii me rongkt koom mu:et me att si:e.
Isch ha jäng Ziit, isch moß jezz wiir,
isch wönsch üsch desse Ovend noch vööl Pleziir.
Halt, datt moß isch jrad noch saare:
övver Schriiner bruch me sisch oppe Rüetsche och nett ze beklare.
Jiesens Pittsche, Knotte Johann, Knotte Jrejor, Krotte Cornell,
Nellessens Oskar, Vossels Lee, – watt se maade worr alles akkurat,
ett hesch, me hei opp derr änge off derr angere waal addens lang,
och addens baschtisch lang jewaat.
Ett es schönn wenn me va fröjer verzellt, äl datt mööt er verstu:e,
isch han jäng Ziit, isch moß jezz ju:e.
Halt, datt well isch nett verjeiße:
die Rüetschens hant nii koot jeseiße.
Deelwiis joov ett Schlamm, Briketz on Koole meh eh Ratziune,
el jeder kräsch ett singt, entweder va Stollewerk, Mirenne, Lux oder Juhne.
Su:e jezz wä:ed el endlich Schluß jemaat,
isch ha joo noch en länger Faat.
Halt, eend datt moß isch waal noch saare hü:
frööjer joov ett oppe Dörp och noch Voorlüh.
Voorlüh, datt worre Buure mett Pä:et on Waare,
dii och vörr ange Lüh alles Möschlische jefaare,
-Uhlase Mondes, Böjele Jupp, Offermanns Mondes,
Annemi:e (Kringse) Hennesje, – he söönt me eh paar jenangkt,
üsch söönt bestemmt noch mi:e bekangkt.
Jezz wä:ed ett vörr misch el wirklisch Ziit,
de nächste Plaatsch es zemmlich wiit.
Halt, datt dasch isch nett verjeiße:
de Lüh hant joo bouw me uusjene Jaade jeiße.
Bru:et jehürt jede Daach meet zomm Läve,
da moß ett joo och Bäckerreje jäve.
Och doo bruch Rüetsche sisch nett ze beklare,
isch well he ens eh paar Name saare.
Knopps (Reinartze) Pitt, spi:eder Knoppspitte (Reinartze) Karl,
Abrahams (Mathi:ens) Will, spieder Kluberts Karl, Knizz (Reinartze)
Alwissje, Kurze Karl, Stollewerks Eujen, Herbrands ijene Vullebroch –
datt söönt welsche, die wä:ed err well va fröjer noch allemool kenne,
de Bäckerrej va Krusch on Schmezze Wellem well isch och noch nenne.
Su:e jezz moß isch ju:e, datt ess joo schaad,
el derr änge off angere noch opp misch waad.
Halt, eend moß isch waal noch jauw vermälde:
ett joov och Geschäfte wumme Persil, Zucker on Salz ku:et jälde.
Chrestinsche oppene Bersch, Schrödesch aje Siefje, Knizz (Reinartz)
ijene Brangkt, Cri:emesch oppen Haddewäsch, Krotte ejen Dörp,
derr Konsumm aje Klu:ester, –
hej ku:ete de Lüh jett jälde vörr ze Schrubbe on ze Eiße,
eh paar hann isch bestemmt verjeiße.
Övver Wi:etschafte oppe Rüetsche bruch isch nüüß ze saare,
datt hann isch üsch 2002 att förjedraare.
Datt de mi:ezte nevvebej eh paar „Stätze“ ijene Stall hauwe,
datt hann isch joo förhens addens jenangkt, ne jruße Jaade,
eh paar Ferke on Hohnder ijene Stall, su worr datt nu:ens oppe Langkt.
Derr änge erennert sisch jär, derr angere demm es ett ejal,
me ka me saare: „Es war einmal„.
Su kü:et me noch völl verzelle on bespreische,
el jezz ess Schluß, ett moß och reische.
Halt, doo hann isch janett mii dra gedaat:
isch hann üsch joo och jett mett jebraat.
Err trefft üsch ömmer hej, wirkt on haat Plesiir
on halt ett Rüetschens-Platt enn Iir.
Damett err nett de Loost verleert,
kritt err eh Prente- on Weggemännsche spendeert.
Su:e, jezz sööt err misch ändlisch kwiit,
isch wönsch üsch bess Kressdaach noch enn fing Ziit.
Halt, isch hann ett misch doch angesch övverlaat,
derr Ovend wä:et jezz bej üsch verbraat.
B. Johnen
Rüetsche, der 11.12.2007
Zum Inhalt springen
