Rütschens Klatsch on Traatsch

 

Ett worr Mä:ez, äl eh Wäärsche wii ijene Soomer. Liss, de jrü:ezte Döörpstraatsch hauw sisch att we:ens self ehjelaan. Ett wor att an ett jäsche, wii ett ob Stängschensbrand aakoom. Ett worr eh su heeß, datt de Kroo jaapde.

Ett woost natürlisch vööl Nöcks uße Döörp. Ett ischte leeß Liss singe Oonmoot övver dii Jong Lüh, besongdesch övver dii hauv rü:e erömm lofende Fraulüh, uus. Vow (pfui), bej dään wä:et noch ett Öngeschte ett Överschte Meester. Fröjer hei me deen ett Deer jejacht. Joo, se sönt noch nett drü hänger de U:ere, da jeet ett Jelööfs att loss. Äl no derr Pütsch on derr Leck, könnt derr Klöppel on derr Steck, mengt de Ann.

Noobesch Jretsche hauw sing leev Laast mett sing Pänsch, dii eh suu langsam enn de Flöre koome. Deelwiis loore bej hömm de Nerve blank. Joo datt schleet nett alles eh holl Bö:em.Äl wu nüüß ess, doo wonnt och jänge,“ mengt Mattes. Van de änge Noober, de att nett mii derr Jöngste worr, verzoot de Liss, datte jett Nöcks an de Jäng hei. Joo, auw Schüüre brenne joot, mengt de Ann. Mattes dehng och noch singe Senf doobej, hänger ne auwe Struuch ess ett joot schuure, joof hä va sisch. Opp datt alles stemmde, wees meh nett. De Liss hauw natürlisch mä jett lu:e jehu:et on woost nett, wu de Jlocke honge.

Hannes, ne joowe Bekangde drooch opp emool de Nas jett hu:ech. Hä worr beem Krees beschäftischt on worr en Plaatsch hu:eder jerötscht. Doo mengt Mattes, joo we Strongs Dress wä:ed, wellte jehoove on jedraare wä:ede.

Va busse hu:et meh baschtisch änge zackere, datt worr Kobes. Ann saat hösch för sisch, belle Hongkt biiße nett. Hä hauw von de Jemängde Bescheed kräje, watt de Bio-Tonne kost. Dii krijenet sisch van de Lebendije, ävvel dii könne misch derr Puckel eropp rötsche, tobde Kobes. Joo dii sönt hänger ett Jeld, wii derr Düüvel hänger en ärm Si:el. Äl werr looße oss nett vörr domm verschliiße, schubbde och Mattes.

Ömm Kobes jett ze berö:eje loon Ann hömm opp derr Mäddaach enn. Du worr hä derr Könnig zerrisch. Ett joof nämlich Bruddschele-Zupp. Kobes frooß wii enne Schürendreischer. Na ja, daat Mattes, dä hat derr Benömm met derr Schümleffel freiße. Damett Kobes heem jänge Ärjer kräsch, maade hä sisch jezz opp derr Heemweisch. Wii Kobes nojen Dör eruus worr hesch ett, mett dämm sing Frau ess nett joot Ki:esche eiße, dii hat Hoore oppen Zong. Äl datt Pä:et watt de hass, mooste fahre. Jezz feng Liss noch jauw ah jett övver sing Krankheete ze joomere.  Mattes de opp jedes Pöttsche eh Deckelsche hauw, demm sprong jezz de Quent,  Liss, loss dii Küümerrej si:e, jeder änge hat addens ne Vozz zewä:esch.

Töschebei worr ett Wäär ömmjeschlare, jett ejeschnappt, maade Liss sisch jezz trozz fracke Wenkt on Mä:ezbiise opp derr Heemweisch. Derr Kraach wo:edt hu:ech jeschlare, ett ho:elt sisch nämlisch addens jär enne Klätsch. Äl meh bruucht sisch jäng Sorsch ze mache, ett hescht joo,  krache Kare fahre lang.

G. Greuel 2014